Każdy, kto miał kontakt z książkami Andrei Camilleriego o komisarzu Montalbano lub z serialem emitowanym na RAI 1 wie, że główny bohater jest prawdziwym miłośnikiem jedzenia.
Dlatego niejednokrotnie natkniemy się w książce na opis jakiejś potrawy. Salvo Montalbano wiedziony instynktem kulinarnego pasjonata, potrafi solidnie nadłożyć drogi, by tylko sprawdzić, czy faktycznie tak bosko karmi jakaś knajpka. I jak to się dzieje czasami, dobrze znane regionalne danie pod wpływem jakiejś książki czy filmu, zaczynia krążyć pod zmienioną nazwą.
Tak się właśnie stało z sycylijskim przepisem z Messyny na zapiekany makaron z bakłażanem. Oto pasta incaciata pod wpływem popularności owego komisarza, stała się pasta al forno del commissario Montalbano.
Mnie, szczerze mówiąc, łatwiej jest to zapamiętać. A co do samej potrawy – zgrzeszyłam! I bije się w piersi, bo wiedziona mym własnym instynktem, dodałam groszek zielony. I jeszcze jest tu troszkę więcej moich grzeszków, bo zamiast oryginalnych sycylijskich serów i mortadeli, dałam to, co mogłam kupić w moim sklepie. Mimo to uważam, że wyszło świetnie, a poniżej podaję ci moje zamienniki.
A zatem buon appetito!
A deser sugeruję przygodę z książkami o komisarzu Montalbano. Znajdziesz tutaj całą ich listę!
Przepis na pasta incaciata, czyli pieczony makaron komisarza Montalbano
To danie kuchni mesyńskiej, które przygotowuje się z makaronu z sosem ragù, bakłażanem i serem caciocavallo. A przy okazji pragnę ci przypomnieć, jak się robi klasyczny sos ragù i coś o „robieniu skarpety” po pysznym posiłku we Włoszech.
Potrzebne składniki dla 4-6 osób na pieczony makaron komisarza Montalbano
- 500 g makaronu, najlepszy jest typu maccheroni (ja użyłam penne),
- 1 kg dojrzałych pomidorów (ratowałam się passatą – 700 ml),
- 250 g świeżego krowiego sera caciocavallo (ja użyłam mozzarelli),
- 300 g mięsa mielonego,
- 50 g mortadeli (kroi się ją w kosteczkę, ja miałam tylko w plasterkach, za to taką z Bolonii IGP),
- 100 g startego sera owczego pecorino (pecorino jest pyszny i do tego najlepszy, ale wiem dobrze, że czasami łatwiej kupić Parmigiano Reggiano),
- 3 jajka ugotowane na twardo,
- 2 bakłażany,
- dwa ząbki czosnku,
- pół szklanki białego wytrawnego wina,
- 2-3 liście bazylii,
- oliwa z oliwek dobrej jakości,
- sól i pieprz do smaku.
Etap 1 przygotowania makaronu Montalbano
Zacznij od bakłażana. Umyj, a następnie wytrzyj bakłażany do sucha czystą ściereczką. Pokrój w plastry, nie muszą być super cienkie. Aby bakłażan nie był gorzki (bywają takie, gdy są nieco niedojrzałe lub stare), układaj plastry w durszlaku warstwami, każdą z nich posyp solą. Zostaw tak na 30 minut (jak będzie 60 min, też dobrze). Po tym czasie usuń z każdego plastra pozostałą sól, np. ręcznikiem papierowym. Następnie usmaż bakłażana na oliwie, na złoto po obu stronach i połóż plastry na kratce kuchennej lub na ręczniku papierowym.
Wskazówka I Bakłażan bardzo mocno wchłania oliwę! Żeby nie wyszły zbyt tłuste w trakcie smażenia, należy, owszem – dać więcej oleju, ale też ustawić wyższą temperaturę. Jeśli dasz mało oliwy lub ustawisz zbyt niską temperaturę – bakłażan wciągnie od razu całą oliwę. I jeszcze jedna wskazówka, opcja dla leniwych, niezgodna z tym przepisem. Plastry bakłażana można posmarować oliwą, położyć na papierze do wypieków i zapiec w piekarniku, od czasu do czasu przewracając plasterki na drugą stronę. Teoretycznie trwa to nawet 40 minut, ale zależy od grubości plastrów. Trzeba je obserwować, żeby się nie przypaliły. Inna opcja – zrobić to samo, ale na grillu.
W międzyczasie zetrzyj na tarce z grubymi oczkami ser caciocavallo, ew. pokrój go małe kawałki.
Wskazówka I To ser typowy dla południa Włoch, stąd jego obecność w oryginalnym przepisie. Można go kupić w Polsce, np. na Wino Toskanii, ale wiem, nikomu się nie chce aż tak kłopotać. Dlatego podpowiem, że zamiast niego możesz użyć, np. mozzarelli.
Wskazówka I Poznaj też recenzję książki „Pierwsze śledztwo Montalbana” – początek legendy sycylijskiego detektywa.
Pierwsze śledztwo Montalbana – początek legendy sycylijskiego detektywa
Etap 2 przygotowania makaronu Montalbano
Czas na pomidory. Trzeba je zblanszować, a zatem potraktować je wrzątkiem, zdjęć skórkę, przekroić, usunąć nasiona, a następnie pokroić na kawałki.
Wskazówka I Wiem, że jest z tym troszkę zabawy, ale można sobie to uprościć kupując pomodori pelati, czyli pomidory obrane ze skórki, najczęściej dostępne w puszkach. Inna opcja to polpa – czyli pokrojone na kawałki lub passata, czyli pomidory przetarte na sos.
Makaron ugotuj al dente, a jajka na twardo. Mortadelę pokrój na małe kawałki (chyba że tak jak ja, masz tą w plasterkach, to nie krój).
Na patelni lub w garnku podsmaż na oliwie odrobinę czosnek, dodaj pomidory, dopraw solą i pieprzem, a pod koniec gotowania także posiekaną bazylię.
Mięso podsmaż, następnie dodaj do niego wino i kilka łyżek sosu pomidorowego. Ten sos lubi niespiesznie się robić, najlepiej na małym ogniu i dość długo. Jeśli masz czas, daj mu nawet 45 minut, miesiąc od czasu do czasu.
Makaron wymieszaj z pozostałą ilością sosu pomidorowego.
Wskazówka I Jeśli wolisz robić makaron samodzielnie, ja w domu używam maszynki do makaronu Mercato Atlas. Bardzo polecam ci także książkę Pasta i basta, to szkoła gotowania makaronu krok po kroku.
Etap 3 przygotowania makaronu Montalbano
Czas na układanie zapiekanki.
Na dno naczynia daj najpierw troszkę sosu. Następnie układaj warstwami: makaron, mięso, bakłażan, pecorino, pokrojone w plasterki jajko, kawałki sera caciovallo, mortadela, posiekana bazylia. Ostatnia warstwa powinna składać tylko z bakłażana, sosu pomidorowego i dużej ilości pecorino.
Piecz w 180°C przez 20-25 minut.
Jak wyjmiesz ją z piekarnika, niech chwilkę postoi. Jest pyszna na gorąco, na zimno też całkiem przyzwoita, ale jednak sugeruję podgrzać i jednak jeść na ciepło. Bardzo sycące danie.
Wskazówka I Poznaj Sycylię komisarza Montalbano – odkryj miejsca z uwielbianego serialu.
Sycylia Komisarza Montalbano – odkryj miejsca z uwielbianego serialu
Andrea Camilleri i komisarz Montalban0
A na koniec kilka słów o serii książek autorstwa Andrea Camilleri o komisarzu Montalbano. Camilleri zmarł w 2019 roku w wieku 94 lat. Urodził i wychował się na Sycylii, ale większość swojego życia spędził w Rzymie. Jego sycylijskie ślady to, m.in. Porto Empedocle, Agrigento i Enna, gdzie zaczął pisać swoje pierwsze wiersze. Był reżyserem teatralnym, autorem wierszy, opowiadań i powieści, a także wykładowcą na uczelniach teatralnych i filmowych. Jednym z jego studentów był Luca Zingaretti, późniejszy serialowy inspektor Montalbano. Camilleri był nawet przez moment aktorem.
To właśnie seria powieści kryminalnych z komisarzem Montalbano, rozgrywających się w fikcyjnym miasteczku Vigata na Sycylii, przyniosła mu największą sławę. Stał się dzięki niej kultowym autorem. Pierwsza książka zostala wydana w 1994 roku. Co ciekawe, Camilleri obdarzył Montalbano nazwiskiem w hołdzie dla katalońskiego pisarza, Manuela Vázqueza Montalbána. Serial telewizyjny, Il commissario Montalbano jest emitowany przez włoską stację, Rai 1.
Camilleri w swoim życiu doczekał się wielu ważnych odznaczeń, jest nawet asteroida jego imienia. Co ciekawe, od 2014 roku jest honorowym obywatelem maleńkiej toskańskiej wioski, Santa Fiora położonej na terenie Monte Amiata. Spędzał tam kilka miesięcy w roku, nazywając Santa Fiora „miejsce swojego serca”. W nie tak odległym Grosseto jest także teatr jego imienia.
Powieści Andrea Camilleriego:
- Kształt wody (La forma dell’acqua 1994)
- Pies z terakoty (Il cane di terracotta 1996)
- Złodziej kanapek (Il ladro di merendine 1996)
- Głos skrzypiec (La voce del violino 1997)
- Wycieczka do Tindari (La gita a Tindari 2000)
- Zapach nocy (L’odore della notte 2001)
- Obietnica komisarza Montalbano (Il giro di boa 2003)
- Cierpliwość pająka (La pazienza del ragno 2004)
- Papierowy księżyc (La luna di carta 2005)
- Sierpniowy żar (La vampa d’agosto 2006)
- Skrzydła sfinksa (Le ali della sfinge 2006)
- Ślad na piasku (La pista di sabbia 2007)
- Pole garncarza (Il campo del vasaio 2008)
- Wiek wątpliwości (L’età del dubbio 2008)
- Taniec mewy (La danza del gabbiano 2009)
- Polowanie na skarb (La caccia al tesoro 2010)
- Uśmiech Angeliki (Il sorriso di Angelica 2010)
- Gra luster (Il gioco degli specchi 2011)
Opowiadania Andrea Camilleriego:
- Miesiąc z komisarzem Montalbano (Un mese con Montalbano 1998, zbiór 30 opowiadań)
- Pomarańczki komisarza Montalbano (Gli arancini di Montalbano 1999, zbiór 20 opowiadań)
- Śmierć na otwartym morzu (Morte in mare aperto 2014, zbiór 8 opowiadań)
Planując swoją podróż
Znajdź hotel lub apartament na wakacje dzięki booking.com.
Pamiętaj, aby zawsze mieć wykupione ubezpieczenie turystyczne. Ja korzystam z najlepszej na rynku porównywarki rankomat.pl.
Bilety lotnicze możesz znaleźć i zarezerwować na booking.com.
Jeśli potrzebujesz samochodu we Włoszech, skorzystaj z najlepszej porównywarki discovercars.com lub rentalcars.com.
Potrzebujesz biletów na prom? Znajdziesz je na Direct Ferries.
Gdy kupujesz coś za pośrednictwem moich linków, zarabiam niewielką kwotę. Ty nadal płacisz tyle samo, ze mną dzieli się sprzedawca. Dziękuję za twoje znaczące wsparcie.
Nie masz teraz czasu na czytanie? Nie ma sprawy! Zapisz sobie poniższe zdjęcia na Pinterest, aby przeczytać później.
Włoska poczta
Dzielę się z Tobą moimi włoskimi podróżami, mając nadzieję, że cię zainspirują do samodzielnego poznawania jednego z najpiękniejszych krajów na świecie.
Dołącz do czytelników mojego newslettera, poste italiane. Dzięki temu nie przeoczysz niczego, co się pojawiło na blogu, a także otrzymasz mnóstwo dodatkowych informacji.
Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu praktycznych informacji o Italii, zapraszam Cię do mojej grupy na FB: Moje wielkie włoskie podróże, którą wyróżnił Magazyn Glamour, jako jedna z najciekawszych grup na FB.
Zapraszam cię także na mojego Instagrama, na którym znajdziesz całą masę włoskich inspiracji!
La vita è bella! Życie jest piękne!
Czytając książki o komisarzu Montalbano myślałam kiedyś, że na Sycylii, najlepiej w Agrigento powinna się znajdować restauracja, w której można zjeść wszystko to, co jest opisane w książce 🙂
Na razie zamiast tego znalazłam ten przepis. W przyszłym tygodniu idę po składniki i smażę, i piekę. Pozdrawiam
Byłabym jej stałym klientem!
Cudnie się czyta twój blog, tym bardziej że troszkę znam Italię
bije z niego włoskie zauroczenie.
Jestem po całej serii filmów (teraz pochłaniam książki) i filmie dokumentalnym o Andrea Camilleri jestem zauroczona …. o ile da się jeszcze bardziej zauroczyć.
Ta mina Montalbano jak bierze pierwszy kęs … po prostu kwintesencja piaccere.
mam jedno pytanie jakie mięso mielone ? wołowe ? wieprzowe?
Używam wołowego.